Ik vind door mijn ervaringen in werk en persoonlijk leven grote herkenning en stimulans in de visie van de antroposofie. Antroposofie werd begin vorige eeuw geïnitieerd door de Oostenrijkse onderzoeker Rudolf Steiner (1861 – 1925).
De antroposofie ziet het oorspronkelijk wezen van de mens als geestelijk, dus niet-stoffelijk en voortdurend in ontwikkeling. Wij gaan als aarde-mens door opeenvolgende levens, steeds in samenspel met de medemensen die bij onze ontwikkelstappen aansluiten. Elk aardeleven verschijnen we als een nieuwe expressie van ons wezen; maatwerk bij onze (geestelijke) ontwikkeltaken. Zo maken we als mensheid op aarde gezamenlijk een groots proces van gedeelde én individuele ontwikkeling door: het ‘mens worden’. Hiervoor biedt ons aardeleven een breed scala aan mogelijkheden.
Ons wezen leeft afwisselend na geboorte in het stoffelijke aardse en na overlijden (verder) in de onstoffelijke geestelijke wereld. Terugkerend in een aardeleven mogen we als hedendaags mens een nieuwe unieke persoonlijkheid zijn met een eigen innerlijke belevingswereld in onze ziel/psyche. Ons aardeleven biedt ons een bij onze ontwikkeling passende verzameling van mensen en situaties waaraan we ons nauw verbinden, opdat ieder aardeleven, iedere tijdsgeest, nieuwe aspecten van ons mens-zijn tot verschijning brengt. In onze tijd is daarbij een hoofdthema het vinden van balans tussen als individu op onszelf staan en toch de verbondenheid van alles en iedereen ervaren én leven.
Een grote uitdaging
De antroposofie wil haar kennis in de eerste plaats praktisch maken in het dagelijkse leven. Daarbij richt zij haar aandacht op de geestelijke (morele) krachten die met eigen wetmatigheden achter de natuurwetten werkzaam zijn. Deze getuigen van een onvoorstelbare wijsheid en intelligentie. Haar krachten weven door alles wat zintuiglijk waarneembaar is in ons dagelijkse leven; meestal zo dichtbij dat we eroverheen kijken. Wanneer wij ons gaan openstellen en weer in verwondering komen, helpt dit ons om het werk van deze intelligente krachten in het leven te gaan herkennen. Zij toont zich bijvoorbeeld in de diversiteit en groeikracht van de natuur, maar ook in de gebeurtenissen op ons levenspad, die ons juist daar brengen waar we ten diepste uitgedaagd worden. De uitdaging ligt dan niet in de individuele prestatie, maar in het waarlijk (mede)mens worden.
Deze visie biedt mij in mijn psychologische werk met cliënten de mogelijkheid om anders te kijken: vraagstukken en problemen die ogenschijnlijk onrechtvaardig zijn en een enorme druk op ons leggen, kunnen vanuit deze invalshoek begrepen worden, aanvaard én benut als werkmateriaal. Hierin de wijsheid herkennen geeft een gevoel van dankbaarheid. Dit helpt je om dicht bij jezelf en je eigen zin(geving) te komen.
< ga terug naar Gestalt therapie
Guido Smeding – www.guidosmeding.nl