Iedereen weet hoe geraakt wij kunnen zijn door de puurheid en de oorspronkelijkheid van een klein kind, dat nog helemaal open is. Maar ook volwassenen raken ons, die op de een of andere wijze erin geslaagd zijn authentiek/écht te blijven of weer te worden. Plots herkennen we dan pure menselijkheid, wat we als een grote opluchting ervaren, of soms ook als ongemakkelijk.

Het vraagt moed om open te staan voor hoe je eigen ziel, innerlijk of psyche, zich wil uiten. Onze ziel heeft een eigen ’taal’. Om die taal te gaan verstaan is het nodig een bijzonder soort luistervaardigheid te ontwikkelen, één die aandacht en begrip heeft voor hoe je doet, voor de uitingen van je lichaam, voor de taal van je emoties/gevoelens, voor de behoeften en wensen die de stroom van je gedachten in beweging zetten. Zo (her)ontdek je jouw persoonlijke eigenheid en puurheid. Je ontwikkelt tegelijkertijd begrip voor ‘de taal’ van je medemens. Dit helpt enorm om de ander te nemen zoals hij is.

Openheid en puurheid associëren we vaak met kwetsbaar zijn. En toch verstaan we authentieke boodschappen het best, vooral omdat ze meestal eenvoudig zijn. Iemand die zich zo uitdrukt verliest minder persoonlijke kracht in al dan niet verborgen verdediging en strategieën. Het is dan ook niet zomaar dat je aan de verschijning van authentieke personen, aan hun houding, gedrag, uiterlijk en uitstraling de kracht ervaart die met pure menselijkheid samengaat.

Guido Smeding – www.guidosmeding.nl