Communicatie speelt de sleutelrol in zowel de verbinding aan onszelf (het ‘gesprek met onszelf’) als in alle andere contacten en persoonlijke situaties. Het grootste deel van onze communicatie is onbewust en non-verbaal (zonder woorden, bijv. gedrag, uitstraling, mimiek en uiterlijk).

We leven in een tijd waarin een schat aan technische middelen is voortgebracht om te communiceren. De snelheid van communicatie is daarmee enorm toegenomen. Maar ontwikkeling in de kwaliteit van communicatie blijft vaak achter. Er is veel vergroving, oppervlakkigheid en misverstand tussen mensen. Vaak voelen we ons in direct contact met medemensen te onveilig om ons te uiten over wat wij werkelijk voelen, denken en willen. De angst voor een agressieve reactie, voor mogelijke afwijzing, voor falen en dwang maakt ons onvrij. Bovendien zorgen een hoog levenstempo en (de zucht naar) veel prikkels ervoor dat het veel lastiger is om in contact met jezelf te zijn. Een gevolg is dat de gezonde belangstelling voor de medemens en het leven hieronder te lijden heeft.

Met aandacht voor wezenlijke communicatie kan een enorme stap vooruit worden gemaakt in de relatie tot onszelf. Dit vertaalt zich altijd in een verbeterde relatie met alles en iedereen om ons heen. Onze communicatie wordt (weer) wezenlijk wanneer wij ons er op richten om onze ‘binnenkant’, wie we werkelijk zijn, in overeenstemming te brengen met onze ‘buitenkant’, oftewel hoe we over komen. Werkelijk communiceren kenmerkt zich door eenvoud. Het begint met goed luisteren en zuiver waarnemen.

Guido Smeding – www.guidosmeding.nl